در گرماگرم این نگرانی که تلاش برای یافتن واکسن کرونا به «کمبود دارو با کیفیت مرغوب» برای درمان این بیماری انجامیده است، کارشناسان هشدار داده‌اند که باید اقدامات بیشتری برای یافتن درمان موثر کووید ۱۹ صورت گیرد.  

هنوز درمان خاصی برای ویروس کرونا وجود ندارد اما داروهای موجود از جمله «رِمدِسیویر» و «دگزامتازون» در کاهش شدت بیماری در میان بیمارانی که دچار عوارض سخت آن هستند موثر بوده است. 

کارشناسان بنیاد «ولکام» و «یونیتاید» هشدار دادند: «آن چه حقیقتا به آن نیازمندیم داروهایی برای تمام مراحل بیماری حتی در صورت تایید واکسن کووید ۱۹ است.» 

دکتر نیک کَمَک، رئیس پروژه «تسریع درمان کووید-۱۹» بنیاد ولکام که روی نحوه درمان بیماری کار می‌کند، می‌گوید: «جهان به داروهایی احتیاج دارد که در درجه اول نیاز مردم را به رجوع به بیمارستان‌ها برطرف کند؛ داروهایی که در صورت بستری شدن فرد در بیمارستان بهبود و ترخیص او را تسریع کند؛ یا داروهایی که دست کم از پیشرفت بیماری و نیاز فرد مبتلا به درمان‌های شدید و بخش مراقبت ویژه جلوگیری کند.»  

او افزود در این زمینه اکنون  به «سرمایه‌گذاری جهانی و شرکت موسسات بزرگ و کوچک (در این گونه پروژه ها)» نیاز است. او افزود در حالی که ۱.۵ میلیارد پوند صرف مسابقه تولید واکسن کرونا شده، تنها ۲۳۲ میلیون پوند در برنامه‌های تولید درمان برای کووید-۱۹ سرمایه‌گذاری شده است. 

دکتر کَمَک روز چهارشنبه در یک کنفرانس خبری گفت: «در پروژه تولید واکسن شش برابر این سرمایه‌گذاری شده است. ما در معرض خطر – و من به کل جهان فکر می‌کنم - و کمبود واقعی درمان‌های جدید و موثر کووید-۱۹ قرار داریم.»   

دکتر کمک افزود که تاکنون توجه بر «استفاده ثانوی» داروهای موجود (برای درمان کووید-۱۹) متمرکز بوده است. این داروهای شامل «کورتیکوستروید» (کورتون) بوده که التهاب را در بدن کاهش می‌دهد و نیز داروهای ضدعفونت مثل هیدروکسی کلروکوئین که معمولا در درمان ایدز و مالاریا تجویز می‌شود. 

برنامه آزمایشی درمان کووید-۱۹ در بریتانیا که ده‌ها هزار نفر در آن شرکت کردند، نخستین پروژه تعیین میزان تاثیر دگزامتازون و نبود «ارزش بالینی» هیدروکسی کلورکوئین بود. پروژه‌های دیگری که توسط أمثال سازمان بهداشت جهانی انجام گرفت نیز تحقیقاتی مشابه در مورد داروهای موجود در بازار است. 

همچنین این امیدواری به وجود آمده که نوعی دارو که از پادتن بدن انسان «طرح و ترکیب» شده می‌تواند در درمان کووید-۱۹ موثر باشد. دکتر لیندزی کایر، یکی از اعضای اداره کشفیات بنیاد ولکام می‌گوید: «پادتن‌های مونوکلونال که در مرحله نهایی آزمایش هستند، درمیان موثرترین درمان‌های بالقوه کووید-۱۹ قرار دارند.»  

دکتر کایر می‌گوید با توجه به این که شالوده این دارو پادتن بدن انسان است «بی ضررتر از داروهایی است که دارای فرمول‌های شیمیایی هستند». 

دکتر کمک گفت در ماه‌های آینده اطلاعات بیشتری در مورد این نوع درمان ارائه خواهد شد که به دنبال ابتلای دونالد ترامپ به کووید-۱۹ برایش تجویز شد. 

او افزود: «واقعا هیجان‌انگیز است زیرا این نخستین دارو (و درمان) ویژه برای ویروس (کرونا) است.» 

با وجود این، کارشناسان هشدار داده‌اند که این درمان به تنهایی کافی نیست. دکتر کمک گفت: «ما به گزینه‌های دیگری نیز نیاز داریم. داروی چندانی برای درمان کووید-۱۹ وجود ندارد. تنها چند کارخانه تولید دارو وجود دارد که داروهای ضد ویروس را تحت بررسی دارند که یکی از آن‌ها موسسه مِرک است.» او گفت که این موسسه آلمانی تا پایان سال جاری داده‌هایش را در مورد یک داروی درمان کووید-۱۹ منتشر خواهد کرد. 

دکتر کمک گفت: «ما برآورد کرده‌ایم که برای تامین داروی درمان کووید-۱۹ در سطح جهانی به حدود هفت میلیارد دلار نیاز است که می‌دانم مبلغ چشمگیری است اما در مقایسه با هفت تریلیون دلار لطمه‌ای که به اقتصاد جهان خورده بسیار ناچیز است.» 

جَنِت گینارد، مدیر بخش راهبردی موسسه بین‌المللی «یونیتاید»، نهادی که روی همه‌گیری‌ها تمرکز می‌کند، می‌گوید: «حتی اگر واکسن ویروس کرونا کشف شود ما همچنان به داروهایی که این بیماری را درمان کند، نیاز خواهیم داشت. 

درمان و واکسن مکمل یکدیگرند. ما به هردو ابزار نیازمندیم. به درمان‌های گسترده نیازمندیم. تنها یک درمان – نوعی معجزه - برای همگان وجود ندارد. بسیار عالی است که درمانی برای مرحله بسیار شدید بیماری مثل دگزامتازون در دسترس است اما به داروهایی برای مراحل اولیه بیماری، برای موارد ملایم‌تر ابتلا نیز نیاز است.»  

کارشناسان همچنین هشدار داده‌اند که جهان «نمی‌تواند» پس از دسترسی به درمان با پادتن‌های مونوکلونال «دست روی دست بگذارد» زیرا این درمان هم «چالش‌های خود را دارد».  

دکتر کایر گفت: «به رغم آن که پادتن‌های مونوکلونال می‌توانند جان میلیون‌ها نفر را نجات دهند، هشتاد و پنج درصد جهان نمی‌تواند به آن دسترسی دسترسی داشته باشد. بهای سنگین آن یک مانع بزرگ است. مونوکلونال در میان گران‌ترین داروهای جهان است.» 

او گفت بهای درمان‌های معمول با پادتن‌هایی که شبیه به واکنش‌های طبیعی بدن در مقابل ویروس کرونا عمل کند، در آمریکا میان ۱۱۶۰۰ تا ۱۵۵ هزار دلار در سال هزینه بر می‌دارد. او افزود: «بخش اعظم این دارو برای بازارهای گران آمریکا و اروپا طراحی شده است.»  

نظام درمان عمومی بریتانیا ضمن تایید این نکته گفت که با توجه به این که تا تولید و عرضه گسترده واکسن کرونا مدت زمانی در راه است، «با ادامه همه‌گیری و تغییر شکل آن، به درمان‌های بهتر و موثرتری نیاز است.»  

دکتر لایلا مک کِی، مدیر کنفدراسیون نظام درمان عمومی بریتانیا، به ایندیپندنت گفت: «هم‌اکنون نیز داروهایی برای کمک به عوارض بیماران مبتلا به کووید-۱۹ وجود دارد. کادر پزشکی هم به مرور زمان بیشتر در مورد رفتار ویروس و درمان آن تجربه می‌آموزد. 

اما با افزایش موارد ابتلا و به ویژه بیمارانی که در بیمارستان بستری می‌شوند، درمان‌های جدید و خاص برای کاهش موارد مراجعه مردم به بیمارستان و مقابله با ویروس در مراحل مختلف بیماری، مهم خواهد بود. کادر پزشکی آن چه می‌تواند انجام می‌دهد اما واقعیت این است که علاوه بر جلوگیری از عفونت، ما باید بتوانیم برای آینده‌ای نامعلوم مبتلایان به کووید-۱۹ را درمان کنیم.  

در حالی که در کنار ادامه خطرات ناشی از ویروس کرونا خدمات درمانی نظام درمان عمومی از سر گرفته می‌شود، سیاستمداران باید در مورد آن چه مهیاست از خود صداقت و واقع‌بینی نشان دهند.»